| |
Een gevestigd medium
Het medium diashow heeft zich allang als eigen onmiskenbare
kunstvorm naast film en video weten te profileren. Natuurlijk
zijn ons ook de nadelen van deze projectietechniek bekend, of
eerlijker gezegd, wij kennen de hoge prijs die wij voor deze
beeldspraak moeten betalen: diverse soorten projectoren, niet
uitwisselbare (compatibele ) stuursystemen,
storingsgevoeligheid (speciaal op festivals als de technische
ploeg de specifieke eigenschappen niet onderkent), een
gelimiteerd maximum aan beeldhelderheid, het wegvallen van
beelden, stof op de dia's...
Tijdens het schrijven van deze regels realiseer ik mij dat er
speciaal bedenkingen tegen de lichtsterkte bestaan en dat die
worden waargenomen sinds er veel lichtsterkere
beeldweergavemedia bestaan.
Voorheen was het van. zelfsprekend dat de ruimte waar de
vertoning plaatsvond geheel verduisterd moest zijn.
|
Een JVC DLA-SX21U beamer, pixelkwaliteit
voor
plm. € 6800,- (1400 x 1050) (maart
2005) |
De helderheid van een
beamerbeeld wordt meestal gebruikt als belangrijk argument
om t.o.v. een moderne beamer iedere diaprojector er
ouderwets uit te laten zien, nog afgezien van de andere
argumenten zoals de omvangrijke, kwetsbare en kostbare
diatechniek. |
De pijlsnelle ontwikkeling van
allerlei fraaie softwareprogramma's maakt het nu
vanzelfsprekend dat men door een simpele "druk op de knop" de
(wat men eigenlijk foutief aanduidt als) diashow door de PC
laat berekenen en digitaal weergeven.
De ontwikkelingen gaan snel: het is pas vier jaar geleden dat
Christoph Hilger van Stumpfl voor de eerste maal de in de PC
ingescande dia's als overvloeiers op het scherm zichtbaar
maakte. Sindsdien is de ontwikkeling bepaald niet stil blijven
staan; steeds snellere, productievere computers en betere
beamers lijken het vermoeden te wekken dat binnen afzienbare
tijd het moment komt dat deze technologie daadwerkelijk de
diaprojectie zou gaan verdringen
(volgende) |
|
